Dúnroaskes

Bi de koekoekspeal,
un ein ronnen
for ús lytse fotten,
Un schirreke mei
en un grette wite nôsdoek, plokken
wi de earste roaskes fan dat jier.
Sòfolle moeite en pine:
ondanks de nôsdoek.
De hannen fol
mei duzend feninige
lytste stikels.
Tuus yn un faaske
foelen de roaskes
gaauw út.
Mar se roekten swieter
en waren moaier
as alle roazen
di wi letter
yn ús  libben
krigget ha

Duinroosjes

Bij de Koekoekspaal,
een eind lopen
voor onze kleine voetjes,
een schaartje mee
en een grote witte zakdoek,
plukken we de eerste duinroosjes van dat jaar.
Zoveel moeite en pijn:
ondanks de zakdoek.
De handen vol
met duizend venijnige
kleine stekels.
Thuis in een vaasje,
vielen de roosjes al
snel uit.
Maar ze roken zoeter
en waren mooier
dan alle rozen 

die we later
in ons leven 

gekregen hebben.

Dune roses

At the Koekoekspaal,
a long walk
for our little feet,
a pair of scissors
and a large white handkerchief,
we pick the first dune roses of that year.
So much effort and pain:
despite the handkerchief.
The hands full
with a thousand venomous
little thorns.
At home in a vase,
the roses quickly fell out.
But they smelled sweeter
and were more beautiful
than all the roses 

we received later
in our lives.

Tiny van Noord - Bos
Stichting “ Mimmetaal “